به بچه ها گفتن از بچه ها شنيدن

عنوان: به بچه ها گفتن از بچه ها شنيدن
نویسنده: فابر،آدل- مازليش، الين
مترجم: عباسي فر، فاطمه
ناشر: نشر دايره
نوبت چاپ: دوازدهم 1380
شابک: 6-12-6839-964
تعداد صفحات:304ص
موضوع: آموزش مهارتهاي ارتباطي با فرزندان
فهرست مطالب: سخني با خوانندگان، چگونه کتاب را بخوانيد ... ، فصل نخست : ياري دادن به کودکان با تکيه بر احساسات و عواطف آنان، فصل دو : استفاده از همياري، فصل سه: جانشين هاي تنبيه، فصل چهار: تشويق به استقلال شخصيت، فصل پنج : ستايش
فصل شش: آزاد کردن کودکان از ايفاي نقش، فصل هفت: جمع بندي ودر پايان، اين کتاب کلا درباره چيست ...

«اگر چه ارتباط بين والدين و فرزندان بسيار شخصي و خصوصي است ... ولي از آنجا که هر هنر يا هر عملي کتابهاي تخصصي مخصوص به خود را دارد؛ چرا نبايد والدين کتابي تخصصي داشته باشند، درباره اين که چگونه با فرزندانشان سخن بگويند تا گوش شنوايي براي شنيدن حرفهاشان وجود داشته باشد و وقتي که فرزندانشان حرف مي زنند آنان گوش بدهند. »
همان گونه که در بالا از زبان نويسندگان کتاب بيان گشته است اين کتاب، به شرح روشهاي نوين ارتباطي مي پردازد و با تمرينات، مثالها، نقاشيها، ارائه تجربيات والدين ديگر به ما مي آموزد چگونه اين روشها و مهارتها را جايگزين روشهاي سنتي کنيم.
اين کتاب به ما مي آموزد، چگونه بدون اظهار نظر کردن، فقط به سخنان فرزندانمان گوش بسپاريم تا از اين طريق به آنان آرامش بخشيده و شرايطي را فراهم آوريم که خود براي مشکلاتشان راه حلي بيابند؛ چگونه به جاي سرکوب احساسات و عواطفشان، احساس آنان را تاييد کنيم تا به خود اعتماد کنند و به ما وابسته نباشند؛ چگونه بدون تهديد، اخطار، بي حرمتي و .... کودکانمان را به همياري وادار کنيم. چگونه به جاي تنببه کودک را به تجربه پيامد طبيعي رفتارش راهنما شويم. در فصل سه، در پاسخ به اين سوال که در مواقعي که کودکان شما را ناديده مي انگارند يا به مبارزه مي طلبند، آيا نبايد تنبيه شوند، آيا رفتار بد کودک نبايد پي آمدي داشته باشد؟ چنين مي آيد: کودک بايد پيامد رفتار خود را تجربه کند ولي نه با تنبيه. در جايي که علاقه مندي به همبستگي وجود دارد، تنبيه جايي ندارد. ... با تنبيه کودک، عملا او را از روند دروني بسيار مهم مواجهه با اعمال بدش محروم مي کنيم.
در فصل هاي بعدي، مي آموزيم چگونه با دادن حق انتخاب، با اعتماد به توانايي هاي فرزندمان و ... موجب استقلال شخصيتش شويم؛‌ چگونه و با چه عبارات و کلماتي تشويقش کنيم؛ چگونه تصوير جديدي از او به خودش ارائه دهيم و سنگ صبور لحظه هاي خاص آنان باشيم.
در پايان کتاب، در جواب اين پرسش که کتاب درباره چيست و شيوه ارتباط درباره چيست؟ چنين آمده است: «ما مي خواهيم براي زندگي کردن راهي بيابيم که بتوانيم درباره خودمان احساس خوبي داشته باشيم و به کساني که دوستشان داريم کمک کنيم تا آنان نيز درباره خودشان احساس خوبي داشته باشند. ما مي خواهيم راهي بيابيم تا در برابر نيازهاي کودکانمان ( هم چنين در مقابل نيازهاي خودمان) با احترام رفتار کنيم...»

نظر شخصی: به نظر من ويژگي مهم این کتاب علاوه بر ياد دادن مهارتهاي ارتباطي، فراهم آوردن موقعيتي براي تجربه و لمس گفتار و رفتار ( ناشي از ارتباط سنتي) يست که با فرزندمان داريم. همين امر سبب مي شود که هم انگيزه و علت رفتارهاي نامطلوب فرزندانمان را بهتر درک کنيم و هم تلاش بيشتري جهت يادگيري و تمرين روشهاي نو و مهم تر از آن جايگزين کردنشان به جاي روشهاي سنتي کنيم.
اين کتاب را بايد بارها خواند. وهمان طور که نويسندگانش نيز توصيه کرده اند، نوشتن و قرار دادن نکات کليدي کتاب در گوشه و کنار خانه، براي به خاطر سپردن اين اصول، مفيد و ضروري است.

شيدا