کتابخانه والدین

Saturday, December 31, 2005

مادر یک دقیقه ای

عنوان : مادر يک دقيقه اي
عنوان اصلي : The one minute mother
نويسنده: جانسون،اسپنسر
مترجم: اعرابی، غلامحسين
ناشر: ارديبهشت
نوبت چاپ: پنجم
شابک : ISBN: 644-6062-11-3

نويسنده در مقدمه کتاب می نویسد: مسلما در اثرات تجربيات شخصي دستگيرتان شده است که مادر خوب بودن به بيش از يک دقيقه وقت نياز دارد,اما راههايي وجود دارد که به شما اجازه مي دهد فقط در يک دقيقه يا کمتر با کودکانتان ارتباط برقرار کنيد و به آنها ياد بدهيد که چگونه خودشان را دوست بدارند و بخواهند رفتار صحيح و خوبي داشته باشند.
اين کتاب با متن رواني که دارد مادران را به درک صحيح تري از کودکانشان مي رساند اين کتاب علاوه بر راههاي تربيت فرزندان به مادران مي آموزد که در روند تربيت کودکانشان چگونه از زندگي خود نيز لذت ببرند,در اين کتاب سه روش (راز)يک دقيقه اي براي تربيت فرزندان در نظر گرفته شده است که به اختصار به شرح زير است:
راز اول:اهداف يک دقيقه اي
اين روش اولين راز پدري و مادري کردن يک دقيقه اي است,اين اهداف چيزي نيستند جز چيزهايي که ما دوست داريم وقوع آنها را در خانواده ببينيم لذا آنها را در کمتر از 250 کلمه و بر روي فقط يک برگه کاغذ يادداشت مي کنيم
راز دوم:تحسين هاي يک دقيقه اي
دومين راز نيرومندترين روش است ,در اين روش به کودکانمان کمک مي کنيم تا به ظرفيت و پتانسيل کامل خود برسند ,آنها را در حين انجام کاري خوب گير مي اندازيم... .
راز سوم:سرزنش هاي يک دقيقه اي
اين روش ,راه بسيار موثري است براي برخورد با وضعيتهاي نا خوشايند بين دونفر قبل از اينکه همه چيز بين آنها بهم بخورد و به يک رابطه نا هنجار منجر شود.

شقایق نبوی (1 و 2)

Saturday, December 24, 2005

گامِ کوچکِ ما

بازدیدکننده گان محترم و مشترکان عزیز خبرنامه ی وبلاگ کتابخانه والدین؛
ازاین که کتابخانه والدین مخاطبان علاقه مند و پیگیری چون شما دارد خوشوقتیم.همچنان که می دانید کتابخانه والدین، وبلاگی گروهی است که متکی است به همکاری داوطلبانه ی والدینی که مایل اند بخش کوچکی از دانش و آگاهی را که از طریق کتاب اندوخته اند با دیگران تقسیم کنند. کتابخانه والدین مفتخر خواهد شد اگر مطالب شما را نیز در این وبلاگ منتشر کند تا گام کوچکی باشد برای ارتقای سطح آگاهی جامعه؛ جامعه ای که امروز برای رشد و بالندگی خود نیازمند فعالیت های فرهنگی و اجتماعی هر چندکوچکِ تک تکِ ما است. برای این منظور می توانید مطالب خود را به آدرس کتابخانه والدین بفرستید.

یکی یه دونه

عنوان: کلیدهای تربیتی برای والدین تک فرزند
عنوان اصلی:
Keys to parenting the only child
نویسنده: پیکهارت، کارل 1939
مترجم: حاجی زاده، مسعود
ناشر: صابرین، کتاب های دانه
نوبت چاپ: هفتم 1383
شابک: ISBN: 964-6181-11-2
تعداد صفحات: 184
موضوع: کودکان یگانه- روانشناسی، والدین و کودک

مهم ترین هدف کتاب چنان که نویسنده در مقدمه می گوید غلبه بر دو باور زیر است: باور نخست این که چندفرزندی بسیار دشوارتر از تک فرزندی است. حال آن که تک فرزندی مشکل تر است چون والدین فقط یک فرصت غیرقابل تکرار برای تربیت فرزند خود دارند. و باور دوم این که تک فرزندی بسیار ساده تر از چندفرزندی است، به دلیل کم تر بودن هزینه ها، نبود اختلاف بین خواهر و برادرها و .... حال آن که تک فرزندی مشکلات روانی خاص خود را پدید می آورد. به هر حال تک فرزندی شمشیری دو لبه است که نقاط ضعف وقوت گوناگون دارد.
ساختار کتاب به شرح زیر است:
بخش یکم به تشریح دو عامل موثر در خانواده های تک فرزند می پردازد: تلاش کودک برای شبیه شدن به والدین، و رشد وی بدون حضور خواهر یا برادر دیگر.
بخش دوم، انواع خانواده های تک فرزند و تاثیر آن ها را بر تربیت تک فرزندانی که با یکی از والدین و یا با هر دو آن ها زندگی می کنند، بررسی می کند.
بخش سوم به مسائل کودکانی می پردازد که مرکز توجه والدین خود هستند.
بخش چهارم درباره پویایی پیوند میان تک فرزند و والدین از نظر صمیمت و دلبستگی بحث می کند.
بخش پنجم بر وجود سه منبع اساسی فشار بر تک فرزندان تاکید دارد: جلب موافقت والدین، برآورده کردن انتظارات والدین و عملی کردن خواسته ها و آرزوهای آنان.
بخش ششم تعهد و مسوولیت پذیری کودکان را بررسی می کند.
بخش هفتم به بررسی استقلال شخصیتی و تمایل به فزون خواهی در کودکان می پردازد زیرا این دو موضوع بر نحوه شکل گیری هویت تک فرزند تاثیری بسیار دارد.
بخش هشتم که طولانی ترین بخش این کتاب است، .والدین را برای رویارویی با تغییراتی که به احتمال زیاد در دوران نوجوانی فرزندشان روی می دهد آماده می کند.
بخش نهم بر اهمیت کاهش اثرات ناراحت کننده ی طلاق در کودکان تاکید می کند زیرا تحمل چنین رویدادی برای تک فرزندان بسیار دشوار است.
در بخش پرسش و پاسخ نیز نگرانی های رایج والدین را برمی شمارد. واژه نامه انتهای کتاب نیز توضیحاتی است درباره اصطلاحات تخصصی کتاب.
این کتاب هم به مسائل مربوط به رشد و تربیت تک فرزندان می پردازد و هم به مسائل ویژه خانواده های تک فرزند، و هرکدام از این مسائل از دو جنبه مورد تحلیل واقع می شوند:
1- بررسی نقاط قوت و ارائه برنامه هایی برای تقویت آن ها.
2- تعیین نقاط ضعف و مشکلا ت ناشی از این مسائل و ارائه برنامه هایی برای کاهش این مشکلات.

نظر شخصی: راستش من قبل ازاین که این کتاب رو ببینم به این که تک فرزندی می تونه از نظر تربیتی مسائل خاص ومنحصر به فرد و متفاوت از چند فرزندی داشته باشه اصلا فکر نکرده بودم و متوجه تفاوت ها نشده بودم، اما این کتاب به مسائل قابل تاملی اشاره می کنه. و دیگه این که از اون جا که تعداد خانواده های تک فرزند در جامعه - خصوصا جامعه شهرنشین- رو به رشد هست و تجربه های ناچیزی در این مورد وجود داره، این کتاب راهنمای خوبی می تونه باشه برای والدین تک فرزند؛ اگر نه برای تربیت، دست کم برای درک مراحل رشد و ویژگی ها و تفاوت های تک فرزندشون. تجدید چاپ مکرر این کتاب خودش می تونه نشونه ی دغدغه های رو به فزونی والدین تک فرزند در جامعه مون باشه.

ندا

Thursday, December 15, 2005

دنیای کوچکِ بزرگِ بچه ها

عنوان: دنيای کوچک بزرگ من ؛ درس­هایی برای من، مامان و بابا
نويسنده­گان: وینکلر، ادوارد؛ اشتوکینگر، ماگدالن
ترجمه: حاکمی، وجیهه
تعداد صفحات:296
ناشر: فکر روز
شابک: (ISBN: 964-343-067-7 )
نوبت چاپ: سوم 1378

کتاب شامل 26 فصل است که در هر فصل، متناسب با رشد کودک، رهنمودهایی را ارایه می­دهد؛ فصل نخست هشت هفته­ی اوّل را توصیف می­کند و فصلآخر به سه ماه منتهی به شش سالگی کودک ختم می­شود. بنابراین مشخص است که گروه هدف این کتاب، تمامی والدینی است که دارای فرزندانی تا 6سال هستند.
نظر شخصی:یک نکته­ی جالب در این کتاب که الهام بخش من در نگارش وبلاگ فرزندم (اروند) هم شد، آن است که نویسنده­ی کتاب از زبان خود کودک با ما سخنمی­گوید؛ شیوه­ای که هم به سادگی و شیوایی ارایه­ی مطالب کمک کرده است و هم سبب شده تا طیف گسترده­تری از مخاطبان را – فارغ از طبقه­­یاجتماعی و تحصیلات - دربرگیرد. افزون بر آن، در پایان هر فصل رهنمودهایی مشخص برای ارتباط بهتر والدین و فرزندان در آن مقطع سنی مشخصارایه داده است.بنابراین در این کتاب می­توانید به دنبال پاسخ پرسش­هایی نظیر موارد زیر باشید:
بهترین وسیله برای حمل و نقل نوزاد؛
مکیدن شست و پستانک؛
معرفی اسباب­بازی متناسب با سن کودک؛
زمان مناسب برای توقف شیردادن؛
رفتار مادران شاغل؛
آموزش شیوه­هایی برای شاد­کردن لحظات خوردن غذا توسط کودک؛
آیا می­توان شب­ها کودکان را تنها گذاشت؟
آیا احساس می­کنید فرزند پر زحمتی دارید؟
چه کارهایی را کودک باید در پایان یک، دو، سه، چهار، پنج و شش سالگی انجام دهد؟
سن لجاجت و تمهیدات مقابله با آن؛
آنچه باید در مورد تنبیه کودک مورد توجه قرار دهیم؛
آیا تشویق­های مادی کارساز است؟
و آیا کودک آمادگی ورود به مدرسه را داراست؟

محمد درویش

Saturday, December 10, 2005

خـُـــــدا


عنوان: کلیدهای آموختن به کودکان درباره خدا
عنوان اصلی:
Keys to teaching children about God
نویسنده: یاب، ایریس
مترجم: حاجی زاده، مسعود
ناشر: صابرین، کتاب های دانه
نوبت چاپ: هفتم،1384
شابک:
ISBN: 964-6181-12-0
تعداد صفحات: 181
موضوع: تعلیمات دینی، کودکان- زندگی مذهبی، خانواده- زندگی مذهبی

نویسنده در مقدمه ی کتاب می نویسد: «آموزش درباره خدا، با دیگر اموری که بین شما و فرزندتان روی میدهد، تفاوت آشکاری دارد. این نوع آموزش، در واقع آموختن «زندگی به نوعی دیگر» و برخورداری از زیستنی همراه با معنا، امید، تعهدات ارزشمند و تصمیم گیری مبتنی بر اندیشه است.
درباره خدا باورهای گوناگونی وجود دارد که به رغم تفاوت های چشمگیری که در جزئیات آن ها دیده می شود، نقاط مشترکی نیز دارند. این کتاب، از دیدگاه مذهبی خاصی نوشته نشده و هدف آن معرفی روش هایی مفید برای شناخت خداوند است؛ روش هایی که برای پیروان تمامی ادیان و مذاهب، مفید خواهد بود. در واقع کتاب حاضر، مجموعه ای از ایده ها و پیشنهادهایی است که امکان دارد برخی از آن ها را به کار بندید و بعضی دیگر به نظرتان عجیب و اشتباه بیاید. پیشنهاد اصلی نویسنده این است که مطالبی را برگزینید که با شرایط شما سازگاری دارند.
بخش اول «سوالات کودکان درباره خدا» به نحوه پاسخ دادن به سوالاتی نظیر این ها می پردازد: خدا کیست؟ خدا کجاست؟ آیا خدا می تواند مرا ببیند و سخنانم را بشنود؟ پس از مرگ چه خواهد شد؟ چه کسی در جهان از همه قوی تر است؟ آیا خدا تمام خواسته های مرا اجابت می کند؟ چرا خدا کاری نمی کند؟ خدا شبیه چیست؟
بخش دوم «نحوه یادگیری درباره خدا»، به بررسی راه های مختلف ارتباط کودکان با خدا اختصاص دارد. ایمان تنها از طریق موعظه های اخلاقی تقویت نمی شود، یادگیری از طریق متون مذهبی، از طریق تاریخ مذاهب، از طریق تمثیل ها و سایر داستان ها، از طریق نظریه ها، از طریق مردم، از طریق والدین، از طریق طبیعت، از طریق موسیقی و تحرک جسمی، از طریق هنر و معماری، از طریق پرسش، یادگیری به رغم اشتباهات والدین...
بخش سوم درباره حوزه وسیع تری از آموختن درباره خدا تهیه شده. با مطالعه این بخش درخواهید یافت که فرزندتان در واقع شاگردی در حال یادگیری است؛ شاگردی با آموزگاران متعدد. در این فصل مراحل مختلف ایمان از دوران کودکی تا بلوغ نیز معرفی شده است.
کتاب با بخش پرسش و پاسخ، واژه نامه و فهرست موضوعی به اتمام می رسد.
مهم ترین پیام این کتاب به والدین این است: هرگز نسبت به علاقه و کنجکاوی فرزندتان درباره خدا بی تفاوت نباشید. این بهترین راه برای سخن گفتن درباره مهم ترین مسائل زندگی اوست. باشد که از این طریق بتوانید ایمان، امید و مفهومی متعالی را به کودک تان ارزانی کنید. »

ندا

Saturday, December 03, 2005

فرزند نابغه

عنوان: چگونه از فرزند خود یک نابغه بسازیم؟
عنوان اصلی: A waken the Genius in Your Child
نویسنده: دوی، شاکونتالا
مترجم: زهره زاهدی
ناشر: جیحون
نوبت چاپ: 1379
شابک:
964-6534-36-8
تعداد صفحات: 168 صفحه
موضوع:

خانم شاكونتالا دوي در این کتاب بر اين گمان است كه همه­ي كودكان با توان بالقوّه­ي نبوغ در وجودشان، متولّد مي­شوند و فقط كافي است كه ما والدين بدانيم كه چگونه مي­توان اين نبوغ ذاتي را در فرزندانمان بيدار كرده و مس وجودشان را زر سازيم؛ كيميايي كه بنياني­ترين رمز دستيابي به فرمول ارزشمند آن، از آموزه­اي ساده تبعيت مي­كند! آموزه­اي كه مي­گويد: « اگر با عشق از فرزندتان حمايت كرده و باورش كنيد، هرگز دچار احساس كمبود و حقارت كه مانع موفقيت است، نخواهد شد. در عوض خود دوستي و اعتماد به نفس در او تقويت خواهد شد كه هر دو از لوازم آزاد كردن آن توان بالقوه­ي بسيار مهم يعني نبوغ درون است.» به ديگر سخن اگر ما فرزندمان را باور كنيم، او نيز خود را باور خواهد كرد.
در تعريف نابغه مي­خوانيم­: «كسي كه توانايي فطري ذهني، يا استعدادي منحصربه­فرد داشته باشد، كسي كه روحيه­ي او الهام­بخش، يا زندگي­بخش يك قوم باشد، كسي كه والاترين استعدادهاي ذهني به صورت موهبت به او اهداء شده باشد.» و در تعريف نبوغ درمي­يابيم: « روح حافظ شخص، مكان يا سازمان، استعدادي طبيعي، عطيه­ي خاص ذهني، استعداد ذهني غريزي و خارق­العاده كه در خدمت تخيل، خلاقيت يا اختراع قرار گيرد.»
به طور خلاصه براي بروز نبوغ در فرزند به سه عامل زير توجه كنيد: 1- باور كنيد كه شما مي­توانيد نبوغ را فرزندتان بيدار كنيد؛ 2- باوركنيد كه فرزندتان توان آن را دارد كه يك نابغه شود؛ 3- هرگز اجازه ندهيد به فكرتان خطور كند و هرگز ابراز نكنيد كه فرزندتان كم هوش و كم استعداد است.
بيدار كردن نبوغ در فرزندتان
خانم دوی چهار کلید جادویی برای باروری نبوغ در كودك نوپايمان معرفی می­کند که عبارتند از:
1- شرايط هدايت كننده ايجاد كنيد. گل در خاك مناسب و شرايط زيست محيطي مناسب رشد مي كند. فرزند آدمي نيزدر شرايط هدايت كننده و مناسب گل مي كند.
2ـ همواره راهنمايي كنيد ، دستور ندهيد. كودك نسبت به لحن صداي شما بسيار حساس است. آهنگ صداي خود را چنان تنظيم كنيد كه ملايم و ترغيب كننده باشد . اگر فرزندتان فشاري احساس كند ، هرگز به نتايج دلخواه نخواهيد رسيد . يادگيري بايد براي فرزندتان تجربه اي لذتبخش باشد . اگر احساس كنديادگيري را به او تحميل كرده اند دیگر لذت بخش نخواهد بود.
3ـ صبور باشيد نه متوقع : روانشناسان كودك دريافته اند كه كودك تا سن شش سال و گاه بيشتر، به هر موضوعي نمي تواند بيشتر از دو دقيقه توجه كند . يعني كودك پس از دو دقيقه حواسش از كاري كه شما مي كوشيد او را به آن مشغول كنيد پرت مي شود و سرگرم بازي با عروسك خود مي شود و مجبورش نكنيد به انجام كار مورد نظر شما ادامه دهد زيرا فقط باعث آزار او مي شود.
4- دانش را به همراه عشق هديه كنيد والدين مانند همه انسانها ،ميل به ابراز اشتياق و تعصب بيش از حد دارند و لذا گاهي خود و فرزندانشان را تحت فشار بيش از حد قرار مي دهند.ممكن است وقتي مشتاق و حتي نگران بيدار كردن نبوغ در فرزندتان هستيد يك عامل حياتي را فراموش كنيد و آن شادي فرزندتان است . همواره دانش و تشويق خود را به همراه عشق و مهرباني تعویض كنيد. زيرا نبوغ بايد براي كودك يك موهبت باشد نه يك تحميل .

نظر شخصی: خواندن این کتاب ارزشمند را – که هم اکنون چاپ چهارم آن نیز به پایان رسیده است - به تمامی پدران و مادران عزیز که کودکانی زیر 10 سال دارند، به ویژه توصیه می­کنم؛ بخصوص اگر به دنبال کشف پرسش­های زیر هم باشید:
1- چگونه باید عشق به کتابخوانی را در فرزندمان زنده نگاه داریم؟
2- چگونه باید نیروی عقلی وی را رشد داد؟
3- معیارهای شناخت اسباب بازی مفید چیست؟
4- دوازده فرمان براي نگرش مناسب در قبال كودكتان، کدام است؟
5- چرا نباید هیچگاه کودک را به دلیل عدم موفقيتش تنبيه كرد؟ چرا نباید او را در حضور ديگران شرمنده و تحقير كرد؟ و چرا نباید او را به خاطر تفاوت­هايي كه با ديگران دارد، مسخره كرد؟

محمد درویش